Een Schip Wordt een Berg (uittreksel uit boek 'Portfolio', 2009)
Hans gaat naar zijn atelier met een vaag plan in het hoofd, met een
interesse die hij wil doorgronden, niet om iets uit te voeren dat van
tevoren vastligt. Het is de verf die hem moet laten ontdekken, tot
inzicht moet brengen – de verf is zijn manier van nadenken. Ik sta nog
steeds versteld van zijn durf en intuïtie. Hij draait een werk
ondersteboven en een boom wordt een menselijk silhouet, een schip wordt
een berg, een zoenend paar wordt een park met een vijver. Hij behoudt
één element van een werk en overschildert de rest, bijna, houdt nog net
iets over... en plots is het perfect, wonderlijk juist.
(…)
In elk werk bevraagt hij het mysterie, test hij zijn reacties op beelden uit het persoonlijk of het collectief geheugen, op oervormen en archetypische relaties. Op die manier probeert hij via de magie van een schilderij te komen tot complexe, ambigue inzichten. Het zijn inzichten die noodzakelijk gebruik maken van plastische middelen, die een subtiel samenspel van ratio en fysieke emotie vereisen. De kunstenaar lijkt gestadig aan een soort blauwdruk voor de moderne mens te werken, een mens die erin slaagt om zonder godsgeloof toch te leven als een moreel wezen. Het werk waarmee u in dit boek kan kennismaken, is werk dat je beroert, dat je raakt, dat inhoud en vorm verenigt tot creaties met een ziel, creaties die je aanspreken in je hele menszijn – en dat is een zeldzaamheid in de overgeconceptualiseerde kunstwereld van vandaag…
Jacques Neve